Γράφει η: Μυλωνά Εύα (ΕVΑ’ S VOICE)
 

ΕΦΗΒΕΙΑ! Δεν είμαι πια παιδί, δεν είμαι ακόμη μεγάλη. Ζω μέσα στην αβεβαιότητα. Θέλω να κρυφτώ από όλα όσα με περιτριγυρίζουν και ζω σε ένα κορμί που είναι διόλου δικό μου. Είμαι άραγε επαναστατημένη, δυστυχισμένη, ευδιάθετη, επιθετική, ταλαντούχα ή μη; Ή μήπως εγωίστρια; Αυτά δεν ήταν παρά μόνο μερικές σκέψεις που μου ήρθαν στο μυαλό σήμερα το πρωί. Νομίζω χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός εφήβου με προβληματισμούς, που απογοητεύεται εύκολα. Τι είναι όμως αυτό που μας δημιουργεί αυτές τις ανείπωτα παράδοξες σκέψεις και συναισθήματα;

Γράφει ο: Καρασούλης Βασίλης  

Ξεκινώντας για να μιλήσω αναφορικά με ένα τόσο μεγάλο και πολυδιάστατο θέμα όπως είναι νευρική ανορεξία, θα ήθελα εκ των προτέρων να ξεκαθαρίσω κάποιες λανθασμένες πεποιθήσεις σχετικά με αυτή. Δυστυχώς γύρω από μια τόσο σοβαρή ψυχοσωματική ασθένεια της οποίας οι διαστάσεις χρόνο με το χρόνο μεγαλώνουν, έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα φόβου, αποκλεισμού, αποστροφής, απομάκρυνσης ακόμα και ρατσισμού προς τους πάσχοντες. Κατά την γνώμη μου, γι αυτό το δυσάρεστο κλίμα που κάθε άλλο παρά βοηθά τον ασθενή, φταίει η κακή φημολογία, η παραπληροφόρηση η ακόμα και η άγνοια. Έτσι λοιπόν θεωρώ σκόπιμο να απαντήσω σε κάποιες απλές ερωτήσεις στις οποίες κλήθηκα να απαντήσω και στον κοινωνικό μου περίγυρο ξεπερνώντας την νευρική ανορεξία.